طراحی ساختمان

طراحی ساختمان به طور وسیع بر پایهٔ نامه‌های معمارانه، مهندسی و تکنیکی بر می‌گردد. تمام پروژه‌های ساختمانی نیازمند سرویس‌های طراح ساختمان است که معمولاً یک معمار یا مهندس ساخت که دارای مدرک باشد، است.

در پروژه‌های کوچکتر و ساده‌تر معمولاً به یک فرد حرفه ای و دارای مدرک نیاز نیست و طراحی این پروژه‌ها معمولاً زیر دست یک طراح ساختمان، نقشه‌کش یا یک طراح داخلی و پیمان کا ر می‌باشد. اما پروژه‌های بزرگتر و پیچیده‌تر نیازمند خدمات عدهٔ زیادی از افراد حرفه ای و آموزش دیده که تحت نظارت یک معمار باشند، است.

اصول طراحی ساختمان

در هر ساختمانی بسته به نوع و سبک کاربری خود (مسکونی – اداری – تجاری) باید ۳ بخش به صورت الزامی طراحی شود.

بخش اول طراحی معماری ساختمان که شامل پلان ها و طراحی سه بعدی داخلی و نمای ساختمان میباشد.

بخش دوم طراحی سازه ی ساختمان بر اساس آیین نامه های داخلی یک کشور که از روی آن طراحی نقشه های اجرایی کشیده شده و ساختمان (سازه) اجرا میشود.

بخش سوم طراحی تاسیسات ساختمان که در آن به طراحی تاسیسات مکانیکی و برقی پرداخته میشود.

هر کدام از موارد بالا به عهده ی یک شخص میباشد , بخش اول بر عهده ی مهندسین معماری , بخش دوم بر عهده ی مهندسین عمران و در نهایت بخش سوم هم وظیفه ی مهندسین مکانیک میباشد.

یک معمار و طراح ساختمان، شخصی است که درکشیدن نقشه پلان ساختمان آموزش دیده همچنین در طراحی و نظارت در ساختمان نیز حرفه ای است. به طور حرفه ای تصمیمات یک معماری یا طراح ساختمان امنیت عمومی را تحت تأثیر قرار می‌دهد می باشد تا بتواند مدرک عملی معماری را به دست آورد یا یک طراح ساختمان حرفه ای و مدرک دار باشد. در اکثر حوزه‌های قضایی دنیا به کار بردن لفظ «معمار» به طور قانونی محفوظ است.

مهندس ساختمان

مهندس ساختمان معمولاً شامل خدمات الکتریکی، مکانیکی، سازه ای و مهندسی باشد.

پیمانکار

پیمانکار کسی است که به یک گواهی یا مدرک دیپلم در پیمان کاری معماری رسیده است و خدماتی را در قالب مرتبط با آماده‌سازی مدارک ساخت سازمان ارائه می‌کند. یعنی از پیمان کاران توسط طراحان معمار استخدام می‌شوند در حالی که برخی از آنان ممکن است به طور مستقل مشغول به کار باشند.

طراح ساختمان

در بسیاری مواقع کارهای ساختمانی و قانون حرفه‌ها به افرادی این اجازه را می‌دهد تا طراحی یک ساختمان مسکونی و در برخی مواقع ساختمان‌های سبک تبلیغاتی را بدون مدرک معماری بسازند؛ که در ایالات متحده آمریکا و کانادا و برخی مکان‌های دیگر «طراح ساختمان» معمول است که طراحی ساختمان را بدون مدرک معماری «آمریکا توسط» کنسول ملی مدرک طراحان ساختمان ارائه می‌شود؛ که شاخه ای از «مؤسسهٔ طراحی ساختمان آمریکا» می‌باشد. در بسیاری از موارد طراحان ساختمان به عنوان تکونولوژیست‌های معماری یا پیمان کار آموزش می بینن یا به مدرسهٔ معماری رفته باشند که امکانات دادن مدرک را نداشته است.

بسیاری از طراحان ساختمان به عنوان طراحان خانه یا مسکونی شناخته می‌شوند. تمرکز آنها عمدتاً بر روی طراحی مسکونی و بازسازی می‌باشد. در آمریکا، ایالات نوادا «طراحان مسکونی» برای کسانی به کار می‌رود که تحت هئیت مدیرهٔ ایالت نوادا در معماری «و طراحی داخلی و طراحی ساختمان» ثبت نام کرده‌اند. در استرالیا به کار بردن واژهٔ معمار (برای مدرک گرفتن) بسیار با سخت گیری همراه است اما طراحی‌های معمارانه در ساختمان‌ها سخت گیری کمتری دارد.

واژهٔ طراح ساختمان معمولاً برای تمرین کنندگان طراحی که در هیئت مدیره ی معماری ایالت ثبت نام کرده‌اند به کار می‌رود. در کونیزلند واژهٔ طراح ساختمان به عنوان کسی که مدرک آموزش عملی دارد به کار می‌رود، در ویکتوریا مراحل ثبت نامی برای طراحان ساختمان وجود دارد و در ایالت‌های دیگر در حال حاضر هیچ آیین‌نامه ی دیگر برای حرفه وجود ندارد.